Pagina's

donderdag 14 oktober 2010

De oren van Buster, van Maria Ernestam.

'Ik was zeven toen ik besloot mijn moeder te vermoorden. Maar ik was zeventien toen ik mijn besluit ten uitvoer bracht.'
Zo begint Eva haar dagboek.  In de zomer na haar zesenvijftigste verjaardag schrijft ze koortsachtig haar bewogen leven van zich af. Tien jaar had Eva nodig om zich voor te bereiden op de ultieme daad. Tien lange jaren die donker kleuren door de gestoorde verhouding met haar moeder. De jonge Eva ontwikkelt overlevingsstrategieën en groeit onafwendbaar naar de moord toe. Buster, de kwaadaardige hond van de buren, is haar eerste oefenobject. Ze zal zijn oren bewaren in een zakje onder haar kussen: 'Zijn oren leerden me dat er voor alle problemen een oplossing kan gevonden worden.'
Ondertussen krijg je ook zicht op de volwassen Eva. Ze lijkt haar leven onder controle te hebben, of is dat maar schijn? En wie is die geheimzinnige Schoppenkoning, die steeds meer haar dromen beheerst?
Spannend geschreven, want er is zoveel meer dan de moord. Schrijnend grappig soms. Een boek dat ik zo snel mogelijk uit wilde hebben. 
★★★☆☆


  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten