Vertaald door W. Hansen
Uitgegeven bij De Bezige Bij
416 blz
Even dacht ik, niet weer een
Hosseini! Ik heb De vliegeraar zeer
graag gelezen, maar was al veel minder enthousiast over Duizend zonnen. De
geschapen verwachting kan dodelijk zijn, dat heb je wel meer bij auteurs met
bestsellerstatus. Alsof elk nieuw boek
niet anders dan een meesterwerk kan worden. Met deze ingesteldheid ben ik aan
deze roman begonnen en het eerste hoofdstuk leek me nog gelijk te geven ook:
wat voorspelbaar, te duidelijk een
verwijzing naar het verdere verloop. Tot ik mij ongeveer halfweg de roman
realiseerde dat mijn scepsis verdwenen was. Hosseini had mij helemaal in zijn
verhaal gezogen. Zoals in zijn vorig werk is ook hier Afghanistan met zijn
dramatische geschiedenis de achtergrond van het gebeuren. Het boek heeft vele
verhaallijnen, die allemaal samenkomen rond Pari, die als driejarig meisje door
haar ouders verkocht werd aan vrienden van haar oom. Dat zorgt zeker voor veel epische stof, maar houdt ook een risico
in. De roman verliest toch wat focus naar het einde toe. Hosseini bewandelt misschien wel te veel zijpaden. Zijn verteltalent en de thematiek redden
het boek nog wel, maar het is zeker niet perfect.
★★★☆☆
Geen opmerkingen:
Een reactie posten