Uitgegeven bij Nijgh & Van Ditmar347 blz.
Johan Faber is vooral gekend voor zijn non-fictie. Alpe d'Huez - de Nederlandse berg, Het mysterie Marco, Wat bezielde Volkert van der G.? zijn enkele van zijn meest bekende titels. In literatuurland lijkt men hem niet te kennen. Tenminste, ik ben er niet in geslaagd ook maar een literaire recensie van hem te vinden, hoewel het boek vrij recent is (2014). En eigenlijk vind ik dat de man ten onrechte onder de literaire radar is gebleven.
De veteraan vind ik zeker meer dan de moeite waard. In Neerloo, een afgelegen (fictief) Nederlands dorpje leeft een Afghanistanveteraan een onopvallend en vrij geïsoleerd bestaan aan de rand van de maatschappij. Hij mag dan al een held zijn, hij is een niemand en dat bevalt hem wel. Tot op een dag een 14-jarig meisje verdwijnt. En dan komen de geruchten op gang. Plots weet iedereen wel iets te vertellen over die vreemde snuiter. Faber roept heel mooi op hoe de dreiging Meindert langzamerhand in een wurggreep heeft. Even moest ik aan De geruchten van Hugo Claus denken. Maar Johan Faber houdt zijn verhaal toch wat strakker in de hand. Wat niet wil zeggen dat er geen ruimte is voor verbeelding in deze roman. Zeker als hij ons meeneemt in het hoofd van de veteraan is Faber op zijn best. Want met de onrust in het dorp komen ook de spoken uit zijn oorlogsverleden terug. En Faber beschrijft die oorlogsherinneringen op indringende wijze. Voor mij was dit het meest boeiende aspect van deze roman. En als dat dan nog samengaat met een perfect opgebouwde spanning, je wilt namelijk toch wel weten of Meindert iets met de verdwijning van Mieke Nanninga te maken had, dan heb je een goede roman. Een sterk verhaal, geloofwaardige personages, beklijvende beelden, mooie zinnen. Literatuur dus. Meer moet dat niet zijn.
★★★★
Geen opmerkingen:
Een reactie posten