Uitgegeven bij Corgi Book
569 blz.
Wat een heerlijk boek om lezen was dit, toen al die eerste keer in 1983 en nu weer, nadat het al die jaren had staan verkommeren op een van mijn boekenplanken. Ik herinnerde me vooral het leesplezier en dat het iets met worstelen en met persoonlijke tragedies te maken had. Verder bleken mijn herinneringen nogal aangetast door de filmversie. Het is dan ook een plot die bijna niet na te vertellen is. Toch een schamele poging: Garp is een jonge schrijver die al worstelend door het leven gaat, zowel letterlijk als figuurlijk. Hij moet het opnemen tegen de reputatie van zijn moeder, bekende feministe tegen wil en dank; tegen zijn obsessieve angst dat er iets met zijn geliefden zal gebeuren; tegen zijn libido, die zijn diepste angsten doet uitkomen. Ook het schrijven gaat na het succes van zijn debuutroman niet vanzelf. Naarmate zijn leven zich vult met herinneringen, droogt de verbeelding op. Alleen op de worstelmat - eerst als student, later als coach - voelt hij zich in zijn element.
Het boek is tegelijkertijd grappig, terwijl het soms over zeer tragische gebeurtenissen gaat. Of om uit de roman te citeren: In the world according to Garp, an evening could be hilarious and the next morning could be murderous.
Die bizarre mix van het tragische en het komische weet ik nog steeds te appreciëren. Ik weet nu al dat ik heel binnenkort van dezelfde auteur ook Bidden wij voor Owen Meany en De regels van het ciderhuis ga herlezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten