Vertaald door Nico Groen en Joris VermeulenUitgegeven bij De Bezige Bij
349 blz.
De H is van havik is een autobiografisch boek. Na de plotselinge dood van haar vader, een bekende persfotograaf, is Helen Macdonald helemaal het noorden kwijt. Om haar verdriet te verwerken besluit ze een havik af te richten, misschien om zo dichter bij haar vader, zelf ook een valkenier, te komen. Het proces is grensverleggend en schudt haar bestaan danig dooreen. De H is van havik is het relaas van haar zoektocht naar een nieuw evenwicht.
En het is een buitengewoon boek geworden. Buitengewoon omdat je nu eenmaal niet vaak een boek leest met een professioneel valkenier/havikier in de hoofdrol. Buitengewoon omdat de manier waarop de jonge vrouw met het verlies van haar vader en haar angst voor de dood omgaat, vrij extreme vormen aanneemt. Haar identificatie met het universum van haar havik is vooral bedreigend voor haarzelf en haar geestelijke gezondheid en maakt de lectuur behoorlijk intens.
Buitengewoon ook in de zin dat het uitzonderlijk knap geschreven is. Zelden las ik zo'n treffende originele beschrijvingen van roofvogels en de landschappen waarin het verhaal zich afspeelt. Mijn tolerantie voor ver doorgedreven beschrijvingen is meestal niet zo groot, maar ik heb op geen enkel moment de aandrang gevoeld om versneld door de beschrijvende passages te gaan.
Verder zit het boek ook vol met literaire en culturele referenties die nooit geforceerd overkomen. Helen Macdonald is in het echte leven schrijver, dichter, illustrator, historica en natuuronderzoeker. Ze is verbonden aan de afdeling wetenschapsgeschiedenis en -filosofie van de Universiteit van Cambridge. Als professioneel valkenier is ze betrokken bij internationaal roofvogelonderzoek. Dat voel je op elke pagina van dit boek en het maakt dat De H is van havik meer is dan een ego-document.
Ik vind het een aanrader.
★★★★1/2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten