Pagina's

donderdag 18 november 2010

Rome in een roman






Lissabon heeft Nachttrein naar Lissabon van Pascal Mercier, Barcelona heeft De schaduw van de wind van Zafon en Rome heeft ……?  Naar aanleiding van een recente citytrip naar Rome ging ik op zoek naar de ultieme Rome-roman.
Nu is Rome geen stad die makkelijk onder een hoedje te vangen is. Er is natuurlijk het oude Rome. En dat zal je geweten hebben, in de stad zelf maar ook in de literatuur. Er zijn genoeg romans (en verfilmingen) waardoor we ons een levendige voorstelling kunnen maken van het leven in het oude Rome. De intriges aan het hof, excentrieke keizers, de gladiatoren, de christenvervolgingen, de brand van Rome ...  voldoende stof voor togaromans. Lees- én kijkvoer dus.
Maar ik ben niet op zoek naar een roman over het oude Rome. Ik zoek een roman die de ziel van de stad probeert te vangen. Een roman waarin de stad bijna zelf een personage is.  Een roman die juist omdat hij zich in Rome afspeelt een meerwaarde krijgt, of alleen maar kan zijn dankzij de stad. En dan wordt mijn zoektocht moeilijker.

Niet dat er geen keuze is. Rome is al eeuwenlang een gedroomd decor voor  romans van allerlei slag: misdaadromans, liefdesromans, psychologische romans, thrillers ...

De recentste hype is allicht  Het Bernini mysterie van Dan Brown. Na een aanslag wordt professor Robert Langdon naar CERN gehaald om een mysterieus symbool te duiden. Hij ziet een  verband met de Illuminati ... de machtigste terreurbeweging uit de geschiedenis. Maar die bestaat allang niet meer. Of toch? Dan blijkt er een tijdbom in het Vaticaan verborgen te zijn, net nu de kerkleiders een nieuwe paus kiezen. Langdon onderneemt een race tegen de klok. Hij volgt een eeuwenoud spoor door Rome, langs verzegelde crypten, gevaarlijke catacomben en verlaten kerken.  Al deze monumenten hebben iets met Bernini te maken. Je kunt hun spoor zelf volgen, al dan niet geholpen door handige gidsen.  Zelfs als je geen fan bent van Dan Brown, dan nog  zal deze route je bekoren, want ze leidt je langs enkele pareltjes van Romeinse architectuur en sculptuur. Dan Brown scoort alvast, maar mijn winnaar wordt hij niet.

Dan maar de klassiek-literaire toer op. Dat brengt mij bij Daisy Miller van Henry James, een grand tour-verhaal uit de 19de eeuw waarin de  heldin zwaar gestraft wordt voor haar zelfstandigheid en haar fascinatie voor het Colosseum. De roman ademt Rome, en komt al aardig in de buurt van wat ik verwacht. Ook in Portrait of a Lady (een latere roman van  Henry James, verfilmd door Jane Campion) speelt het oude Europa, en vooral Italië een vergelijkbare rol. Maar ik besef dat een werk van Henry James nooit  de bestseller zal worden die elke Rome-reiziger wil gelezen hebben. Als grand tour-verhaal is de wat onderschatte roman The Talented Mr. Ripley van Patricia Highsmith dan in elk geval al een stuk toegankelijker.  De schurk van dienst  Tom Ripley doet alles om in de schoenen van zijn rijke vriend te staan en reist in stijl Italië door.  Spannend boek, hoewel je voor het Italië-gevoel toch nog beter af bent met de filmversie van Anthony Minghella.

Ik kom verder uit bij Cirkel in het gras, een filosofische liefdesroman van Oek de Jong. Al van bij de eerste pagina kan je de omzwervingen van journaliste Hanna zeer goed volgen. Boeiend ook dat de actuele geschiedenis van Italië meespeelt. Het verhaal speelt zich af in de periode van de Rode Brigades en de moord op Aldo Moro. Maar is het een Rome-boek? Niet helemaal.

In Bestemming van Tim Parks, een Brits auteur die al sinds de jaren tachtig in Italië woont en werkt, beleeft een wanhopige journalist een bijzonder heftige midlife-crisis in de straten van Rome.  Ook hier komt de politiek in de figuur van Andreotti meespelen. Parks weet in elk geval altijd boeiend te vertellen over zijn gastland. 
Je kan je concentreren op 1 tijdperk van Rome en focussen op de intriges van de Borgia’s , zoals in De scharlaken stad van Hella Haasse, of je kan het Rome van Fellini zoeken in De droom van de leeuw van Arthur Japin.

Alle wegen leiden dus naar Rome, maar hoe meer ik lees, hoe meer ik ervan overtuigd raak dat ik het ultieme Rome-boek niet zal vinden.  Rome is niet met een beeld te vatten. De zoektocht opende alvast weer nieuwe leespistes.


En voor wie het graag zelf wil uitzoeken, geef ik nog deze links mee:

Veel leesplezier!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten