Vertaald door Mieke Geuzebroek en Pietha de Voogd
Uitgeverij de Bezige Bij
511 blz.
Een Italiaans familie-epos om u tegen te zeggen. De ik-figuur vertelt de geschiedenis van zijn familie. Samen met duizenden andere Noord-Italiaanse gezinnen werden de Peruzzi's in de jaren dertig door Mussolini naar de Agro Pontino geëmigreerd. De drooglegging van dit moerasgebied ten zuiden van Rome was een van de megalomane projecten van het fascistische regime. Voor de arme pachtboeren een enige kans om zelf een lapje grond te verwerven. Al is niet alles rozengeur en maneschijn: de grond is weerbarstig en de oorspronkelijke bewoners van de streek niet altijd even blij met de komst van deze 'vreemdelingen'. Daarbij komt nog dat het regime regelmatig soldaten nodig heeft, voor het grote Afrikaanse veroveringsavontuur, de Spaanse burgeroorlog en later de Tweede Wereldoorlog. Maar ze zijn loyaal en betalen de tol.
Toch is Het Mussolinikanaal geen lofzang op een totalitair regime geworden. Het verhaal mag dan wel geschreven zijn vanuit het standpunt van personages die om allerlei redenen, en nog het minst van al ideologische, de kaart van het fascisme trekken, de hedendaagse verteller doorprikt hun soms mythisch getinte verhalen en trekt meer dan eens een relativerend knipoog naar onze tijd. Een roman die nog maar eens duidelijk maakt dat de historische werkelijkheid niet in zwart of wit te vatten is. Boeiend en verrassend.
★★★★★
Geen opmerkingen:
Een reactie posten