309 blz.
De verdovers wordt door de uitgever een 'onvervalste maar ook onconventionele doktersroman' genoemd. Het klopt dat de roman zich afspeelt in de medische wereld en dat de auteur voor deze roman grondige field research gedaan heeft. Maar het gaat Enquist niet om de medische wereld. Die levert haar alleen de metaforen voor deze 100 % psychologische roman, een genre dat ze perfect beheerst. Psychotherapeut Drik de Jong kruipt na de
dood van zijn echtgenote langzaam omhoog uit een diep dal. Hij krijgt veel
steun van zijn zus, die anesthestiste is. Tijd om weer professioneel aan de
slag te gaan. Zijn eerste nieuwe patiënt,
een student psychiatrie in opleiding, maakt het hem niet makkelijk. Student Allard
Schuurmans komt dicht in de buurt van zijn privé-leven. Wat is het toch met Drik
dat hij de professionele alarmbel blijft
negeren?
Mooi vond ik
de manier waarop de beroepen van broer en zus tegen elkaar afgewogen worden: de
psychotherapeut die de confrontatie met de pijn opzoekt en de verdover, die
alles doet om de pijn uit te schakelen. Mooie metafoor voor twee tegengestelde
manieren om in het leven te staan. Enquist is goed in dit soort romans: vlot geschreven,
met een frisse plot en veel aandacht voor de psychologie van haar personages.
★★
Geen opmerkingen:
Een reactie posten