Vertaald door Miriam Bunnik
en Mara Schepers
Uitgegeven bij
Wereldbibliotheek
173 blz.
Gaetano nodigt zijn ex uit op een
etentje in een restaurant. Hij wil het over de omgangsregeling voor de kinderen
hebben. Het etentje wordt een fiasco. Er is zo veel frustratie, wrok, haat … ‘Een
opeenvolging van gekibbel van een bedroevend laag niveau’, zoals ze zelf
zeggen.
Toch waren ook Gaetano en
Delia tien jaar geleden heel erg
verliefd. Hoe is het zo ver kunnen komen? De roman komt zeker niet in
aanmerking als feelgoodnovel, daarvoor is de confrontatie soms te pijnlijk.
Mazzantini zet intense scènes neer,
heel visueel, bijna filmisch. Het tijdsbeeld wordt eerder subtiel geëvoqueerd :
een Italiaanse stad, in het eerste decennium van deze eeuw. Wat een contrast
met haar vorige roman Ter wereld gekomen,
waarin Sarajevo bijna de hoofdrol speelt. Ik heb zelf een uitgesproken voorkeur
voor romans waar de achtergrond minstens even belangrijk is als het verhaal van
de personages. Dat verklaart waarom ik nogal zuinig was bij mijn sterrenbeoordeling,
maar liefhebbers van de moderne psychologische roman zullen deze laatste van Mazzantini zeker smaken.
★★☆☆☆
Geen opmerkingen:
Een reactie posten