Pagina's

maandag 5 december 2016

Een soort van liefde - Alicja Gescinska

Een licht-filosofische roman over de liefde, over soorten van liefde. 
Enerzijds de moeizame liefde van een vader en een dochter. Elizabeth Vernon moet na het overlijden van haar vader het huis leegmaken en reageert daarop  emotioneler dan ze zelf had verwacht. En dan is er nog de stormachtige liefdesgeschiedenis van een jonge Belgische studente met professor Raymond Vernon. Waarmee zeker niet alles gezegd is, maar dat zijn wel de hoofdlijnen. 

Gescinka schreef eerder al een autobiografisch gekleurd werk over vrijheid. Net als vrijheid is liefde een begrip dat moeilijk te vatten is. Daarom kan je het volgens haar beter in een roman behandelen dan in een wetenschappelijke verhandeling. Dat betekent dat de verhaallijn toch altijd wat ondergeschikt blijft aan de filosofische bedoeling van deze roman. En dat is best een moeilijke evenwichtsoefening. De fictielezer struikelt misschien over de vele oneliners, de filosofische lezer vindt het verhaal misschien maar niks. 
Ik vind dat ze er vrij goed mee wegkomt. De romanpersonages en de plot zijn op zichzelf boeiend  om tot het einde toe van deze roman te genieten, en tussen de vele oneliners zaten ook wel pareltjes. Perfect was deze roman niet. Om in de stijl van het boek te blijven sluit ik zelf af met deze:
There's a crack in everything, that's how the light gets in. (Leonard Cohen)

★★★★

Geen opmerkingen:

Een reactie posten