Uitgeverij de Bezige Bij
191 blz.
“Mijn moeder heeft me vandaag een stofbeurt
gegeven, ze meende dat ik een meubel was.” Met dit beeld zit je meteen midden
in de kern van het boek: de auteur probeert
het ziekteproces van zijn dementerende moeder in taal te vatten. “Soms
mompelde ze mondenvol pap naar buiten, ben ik het die luistert en met een
zakdoek de woordmoes van haar kin veegt.”
Ontroerd was ik al toen ik Erwin Mortier in het
voorjaar een stukje hoorde voorlezen uit zijn boek. Dat gevoel is niet meer weggegaan. Dat Mortier een groot stilist is, weten we al
langer, maar de manier waarop hij deze virtuositeit hier inpast in de machteloosheid van een zoon die alleen maar kan kijken naar de aftakeling van zijn moeder, is superieur. Echt een gestameld liedboek.
✭✭✭✭✭
Geen opmerkingen:
Een reactie posten