herzien door A. Habers
uitgegeven
bij Cossee, Amsterdam
368 blz.
Alleen in Berlijn vertelt het verhaal van een Berlijns echtpaar, dat na de dood van hun enige zoon een stille rebellie begint tegen het regime. Elke zondag schrijven ze opstandige leuzes tegen Hitler op briefkaarten en leggen die dan neer op plaatsen waar veel volk voorbij komt, in de hoop dat ze zo het einde van de oorlog bespoedigen. De meeste kaarten worden allemaal netjes bij de politie binnengebracht, en het enige zichtbare dat ze lijken teweeg te brengen is angst. Die angst om betrapt te worden, verraden te worden, is door Fallada schitterend in beeld gebracht. Elke normale interactie wordt overschaduwd door het dreigende gevaar. Niemand blijft buiten schot. Dat je naam genoemd wordt kan al je einde betekenen.
Fallada spaart zijn lezers niet en beschrijft gedetailleerd wat er gebeurt als je in handen van de Gestapo valt. Op zich niet zo origineel, er is een zeer grote keuze aan oorlogsromans, maar het standpunt vanuit een Duitse grootstad met zijn kleurrijke gamma aan individuen op alle trappen van de sociale ladder, maakt dat je deze roman niet zo licht vergeet. Wie zich nog afvraagt waarom er niet meer verzet is geweest , krijgt hier het antwoord. Binnen de grenzen van de brutale repressie was het al een daad van verzet om mens te blijven. Geen wonder dat juist Primo Levi, auteur van Is dit een mens, woorden van lof overhad voor deze roman.
Alleen in Berlijn is gebaseerd op een echt dossier. De auteur overleed reeds in 1947, kort na de eerste uitgave van de roman.
★★★☆☆
Geen opmerkingen:
Een reactie posten