Pagina's

woensdag 28 oktober 2015

De geniale vriendin of de Napolitaanse romans - Elena Ferrante - bijgewerkt 24 juni 2018

Vertaald door Marieke van Laake
Uitgegeven bij Wereldbibliotheek

De geniale vriendin ★★★
De nieuwe achternaam ★★★★
Wie vlucht en wie blijft ★★
Het verloren kind ★★★★

 



De romancyclus De geniale vriendin houdt Italiaanse en Amerikaanse lezers al een tijdje in de ban.  De Napolitaanse romans van Elena Ferrante, zoals ze in Amerika genoemd worden, zijn een hype geworden. Jonathan Franzen, verteller bij uitstek, noemt haar werk briljant en in literatuurbijlages in tijdschriften en kranten krijgt ze goede recensies. Reden genoeg dus om nieuwsgierig aan dit vierluik te beginnen. 
De geniale vriendin is het verhaal van een wel heel bijzondere vriendschap tussen twee Napolitaanse vrouwen. Elena is 66 als ze een telefoontje krijgt van de zoon van haar jeugdvriendin Lila. Lila is dan al twee weken spoorloos. Toch maakt Elena zich niet meteen echt zorgen. Daarvoor kent ze Lila veel te goed. Als Lila niet gevonden wordt, is dat omdat ze niet wil gevonden worden. En dan verlaat de verteller voorgoed het heden en dompelt ons onder in de geschiedenis van de vriendschap van deze twee vrouwen, die begint in hun kindertijd in een arme wijk in Napels.  Rivalen en hartsvriendinnen zijn het, beide zeer intelligent, en hun levens blijven elkaar kruisen,  hoewel ze  elk hun eigen weg gaan.   Met veel zin voor humor en detail vertelt Ferrante  ons over hun kinderlijke strapatsen, hun eerste liefdes en ontgoochelingen, hun moeilijke schoolpad in een vrouwonvriendelijke omgeving, hun soms fatale keuzes, maar vooral de band die hen voor altijd bindt. En naast een portret van hun vriendschap is het ook het portret van Napels, van de oude volkswijken en een manier van leven die we (hier) niet meer (her)kennen. 

Ik beken dat het bij mij tot de tweede roman geduurd heeft voor ik overstag ging. Ferrante neemt ruim de tijd om haar verhaal te ontwikkelen. Je volgt de personages zo dicht op de voet dat je soms dreigt te verdrinken in de veelheid van alledaagse feiten. Een beetje zoals bij Jonathan Franzen eigenlijk, ik begrijp  heel goed waarom hij zo'n bewondering heeft voor haar manier van schrijven. Maar De nieuwe achternaam vond ik meesterlijk. Zelden heb ik een vriendschap in al haar aspecten, ook de gemene trekjes ervan, zo scherp gefileerd gezien als in deze roman.  Het wordt dus uitkijken naar de Nederlandse vertaling van delen 3 & 4. Onvervalst leesplezier!

Update 26 juli 2016: Deel 3 is ondertussen uit in de Nederlandse vertaling. Ik vond de aanvankelijke fascinatie voor deze romanreeks niet meer terug. Ik weet dus niet of ik deel 4 nog wel zal lezen. 

Final update 24 juni 2018: Misschien is het wel omdat dit vierde deel zich weer bijna volledig in Napels afspeelt, dat ik weer helemaal in het verhaal gezogen ben. In de sociale heksenketel van deze groezelige maar fascinerende stad, valt de vreemde vriendschap tussen de twee vrouwen als een puzzelstukje op zijn plaats. Heerlijke leeservaring ook als het einde van deze roman, dat ik hier niet ga verklappen, weer aansluit bij die prachtige poppenscène uit het eerste deel. 
En zo eindig ik toch nog met veel bewondering voor deze grootse reeks van Napolitaanse romans.
Lees ook https://gal-altijdeenboek.blogspot.com/2017/03/het-verhaal-van-het-verloren-kind-elena.html





  


Geen opmerkingen:

Een reactie posten